Διαβάζω τα μαθήματα για το σχολείο, πριν έρθει ο Νίκος και με μαλώσει με το αυστήρο του ύφος. Η γιαγιά στο διπλανό δωμάτιο κάθεται στην πολυθρόνα της, κοντά στη σόμπα. Μπόρει να την πήρε ο ύπνος τώρα. Στο μπάνιο λούζεται η Βαγγή. Μόλις έρθει, θα ζητήσει να χτενίσω τα μακριά της μαλλιά. Λίγο μετά τις 17.00 θα ανοίξει η πόρτα με τη φωνή του Παναγιώτη να λέει: "μάνα;" κι όταν δώ την δική μου, όλο και κάποιο πρόσεχε θ'ακούσω. Μην ξεχνιέμαι όμως, διαβάζω.
Η διαδρομή είναι πιο ενδιαφέρουσα από το ταξίδι. Τώρα αυτό δεν ξέρω πως μου ήρθε, αλλά ήταν πρόσκληση του panoptis.
8 click:
και τι διαδρομή φίλε...
σε ευχαριστώ που έβαλες αυτή την φωτογραφία στην πρόσκλησή μου.
ακόμη ταξιδεύω με το νου στην έγχρωμη μηχανή και στο χέρι που τράβηξε την εικόνα και στο μωράκι που το κοιτά η γιαγιά...
υπέροχο, αλήθεια... αλήθεια...
:)))
η φωτό σου είναι πολλές ιστορίες μαζί !!!
αυτες οι παλιες φωτογραφιες μου αρεσουν πολυ.
ωραιο και το κειμενο.
νοσταλγια.(τωρα αυτο, δεν ξερω κι εμενα πως μου ρθε και το εγραψα :)
Αυτές οι φωτογραφίες βγαίνουν για να πλέκουν μετά από χρόνια το εγκώμιο της νοσταλγίας.
Όλοι κάτι από μας είδαμε μέσα της, κι ας ήταν μόνο δική σου. Κάτι που έχει οριστικά αλλάξει. Ο καιρός, η στάση των σωμάτων, τα υλικά της καθημερινότητας. Τίποτα δεν έμεινε ίδιο.
ΥΓ
Ο καιρός πίσω σας είναι δικός μου.
panoptis, μια διαδρομή με παραπάνω από 4000 χιλιόμετρα ετήσιος. Εγώ ευχαριστώ που μου θύμησες κατι τις (παραλίγο να το ξεχάσω).
desapoin3ison4, 6 ιστορίες από τις 40... και κάτι (έχασα το λογαρισμό).
ε, δεν ξέρω εάν λέγετε νοσταλγία αλλά ανάμνηση σίγουρα (αυτό παάλι... φτου! Το' γραψα).
theorema, αυτές οι φωτογραφίες πλέκουν σαν τις γιαγιάδες. Δε βαριούνται;
ΥΓ: τον κακό μου το καιρό, κράτα το!
Με νύχια και με δόντια!
Η καλοκαιρία ωραία είναι αλλά με ψιλοχαλάει, ο κακός (μου) ο καιρός είναι πιο περιπετειώδης και αυτόν αγαπώ!
Χμ! Περί ορέξεως...
...κολοκύθοκαιρο!
Τώρα θα με πιάσουν τα διαόλια μου!
Δημοσίευση σχολίου