Σε αντίθεση με την προκατάληψη και την καταπίεση, συγγραφείς και χαράκτες χρησιμοποίησαν τα ερεθίσματα του ερωτικού για να αμφισβητήσουν τα όρια και τους περιορισμούς σε πράξεις ορθολογικής απομυθοποίησης και ατομικιστικής παράβασης. Στις νομικές απαρχές της του ύστερου 18ου και του 19ου αιώνα, η παρνογραφία ονομάστηκε έτσι και ρυθμίστηκε από σύνολα αυθεντίας, ηθικής ρύθμισης και κυβερνητικότητας που όχι μόνο αμφισβητούσαν "μια επιχειρηματολογία" αλλά και εναντιώνονταν σε μια συγκεκριμένη απεικόνιση ή αντικείμενο. Όταν ο Τόμας Σέρλοκ (Thomas Sherlock), επίσκοπος του Λονδίνου, εξέφραζε τη διαμαρτυρία του για ό,τι αποκαλούσε
"Απομνημονεύματα μια κυρίας της ηδονής", αντικαθιστούσε τη λέξη γυναίκα με τη λέξη κυρία σε μια εστικτώδη κατασκευή δήθεν από ευγένεια, αλλά στην επιστολή του προς τον υπουργό κατάφερε να αποφύγει οποιαδήποτε αναφορά στα υπέρ και τα κατά των γυναικών:
"Ζητώ από την εξοχότητά σας να δώσει τις δέουσες εντολές, να ανακόψει την πρόοδο αυτού του βιβλίου, που είναι απροκάλυπτη προσβολή της Θρησκείας και των καλών τρόπων και όνειδος για την τιμή της κυβέρνησης και τους νόμους της χώρας".
Bryan D. Palmer "Κουλτούρες της νύχτας"
(Νυχτερινές περιηγήσεις στις ιστορίες παράβασης από το μεσαίωνα μέχρι σήμερα)
Εκδόσεις Σαββάλας
Σελίδα123
Πρόσκληση από Bewley bros α.δ.ε.
11 click:
Μια γενική παρατήρηση: τι απίστευτες φωτογραφίες!!!!! Μαγικές!
Ευχαριστώ για το σοκολατοτίπ. Θα δοκιμάσω τον μικρό λυσιέν οπωσδήποτε, αφού πάω συστημένη :-)
Καλές είναι. Μάλλον βάζω τις φαντασιώσεις μου μπροστά στο μάτι. Μερσι.
Για τα σοκολατάκια, γκαραντί, τα έχω δοκιμάσει στο εργαστήριο του.
Ζεις στο Βέλγιο; Πώς τέτοια τεχνογνωσία περί του υπέρτατου αυτού αγαθού; (τώρα καρφώθηκα: μπορώ να ΖΩ με σοκολάτες...) :-)
Bonjour x-ray!
Ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε. Ωραίο βιβλίο οι "Κουλτούρες της νύχτας"!!
theorema, όχι πιά.
Δοκίμασε και τις μπίρες, π.χ. Hoegaarden, chimay bleue.
(τώρα εγώ καρφώθηκα;)
hal9000, μπονζούρ! Εσείς μου το προτείνατε, θυμάστε;
Χεχε! Δεν υπάρχει (νομίζω) μπύρα που να μην έχω δοκιμάσει...
Η Mort Subite νομίζω πως είναι αυτή που σε στέλνει στον Παράδεισο σε fast forward. Οι δυο που λες είναι όντως καταπληκτικές.
(μήπως ματαξανακαρφώθηκε κάποιος;...)
Έτσι όπως καρφωνόμαστε, φοβάμαι ότι θα καταλήξουμε σε καμία ξύλινη τάβλα στο τσίρκο με μαχαίρια γύρο μας!
οι σοκολάτες και οι μπίρες είναι ότι καλύτερο βγάζει αυτή η χώρα, άντε κι ένα manneken pis.
Το κατουρλίδικο αγοράκι είναι το πιο γελοίο εθνικό μνημείο που θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ κανεις. Και, ποιός το διάλεξε, βέβαια; Οι πανέξυπνοι Βέλγοι! Καμια φορά το ντύνουν και με διάφορες τοπικές στολές και μαζεύονται μιλιούνια οι Γιαπωνέζοι να φωτογραφίσουν τη βλακεία.
Κατά τη γνώμη μου το έτερον αγαθό αυτής της χώρας είναι οι βάφλες.
Οι φρέσκιες, της ώρας, τρέχουν τα σάλια μου, βοήθεια!...
έχεις πρόσκληση...
the bar, πολύ ζάχαρη πίνεις :)
panoptis, έρχομαι.
Και πολλή σοκολάτα τσακίζω...
Τεσπα.
the_bar
Δημοσίευση σχολίου