l'image fantôme: Take 2

11.1.08

Είχα καταλήξει ότι η ζωή είναι σαν σινεμά, διαλέγεις τους ρόλους σου. Tο ξανασκέφτομαι.

andre piquet είπε...: Κιεγώ το σκέφτομαι φαντομ.Και λέω: αν μου άρεσε ο ρόλος θα το σκεφτόμουν;
Και ρωτώ: μήπως όταν βρούμε ένα ρόλο που αναδεικνύει το ταλέντο μας παύουν οι σκέψεις;
Την υποκριτική μου μέσα...; 12/1/08 5:09 μ.μ.
panoptis είπε...: να το παίξεις σκηνοθέτης..
και ρόλους αποφασίζεις, και μωράκια έχεις [αρσ. και θηλ.]; 12/1/08 11:41 μ.μ.
x-ray είπε...: andre, να σου πω κάτι; Το ξανασκέφτομαι, δε ξέρω. Μόνο ένα ρόλο παίζεις εσύ;

panoptis, δεν μου αρέσει να διευθύνω. Αυτα τα μωράκια [αρσ. και θηλ.] πάλι δεν το κατάλαβα.; 14/1/08 1:29 μ.μ.
panoptis είπε...: μωράκια αρσενικα+θηλυκά=
αγόρια και κορίτσια κάθε ηλικίας όπου όσα χρόνια κι αν περάσουν, αυτά ολο και θα περιμένουν κάποιον 'σκηνοθέτη' για να τα βάλει πρωταγωνιστές στο 'αριστούργημά' του.
όσο για τα συλληπητήρια...σε ευχαριστώ.ήταν αναφορά στη δολοφονία τής Μπούτο.; 15/1/08 12:23 μ.μ.